II. ABDÜLHAMİD DÖNEMİNDE TRABZON’DA AMELE GÖÇÜ – LABOR MIGRATION IN THE PERIOD OF II. ABDÜLHAMİT IN TRABZON

ÖZ

Osmanlı coğrafyasında emeğin istihdam alanı ile iş arayanların bulunduğu yerler birbirinden farklı idi. Bu durum gurbetçiliği tetiklemekteydi. Rumeli’de geçim sıkıntısı çekenler İstanbul’un yanı sıra hasat vakti Yunanistan, Bulgaristan, Romanya kırsalına gidiyorlardı. Doğu ve Güneydoğulular rızıklarını temin için Adana’ya giderken, Orta Anadolu ve Adalardan İzmir ve Batı Anadolu’ya geliyorlardı. Göç veren yerlerden en çok sıkıntı çekilen yer Trabzon bölgesiydi. Halk çareyi gurbete gitmekte buluyordu.  Gurbetçiler Trabzon’dan Zonguldak, İstanbul, Bulgaristan, Romanya, Rusya ve Gürcistan’a geçici olarak gitmekteydi.

Anahtar Sözcükler: II. Abdülhamit, Trabzon, Göç, Amele, İşçi, Gurbet, Rusya, Romanya, Bulgaristan

LABOR MIGRATION IN THE PERIOD OF II. ABDÜLHAMİT IN TRABZON

ABSTRACT

In Ottoman territories, where there was labor requirement and where there were job seekers were different each other. This situation induced migration for being a guest worker. In Rumelia, people having financial difficulties were going to the country side of Greece, Bulgaria and Romania at harvest time. In order to earn a livelihood, people living in eastern and southeastern Anatolia were going to Adana whereas people living in central Anatolia and islands of Istanbul were going to western Anatolia and Izmir. Trabzon region was the most problematic area among emigrating area. Guest worker were temporarily migrating from Trabzon to Zonguldak, Istanbul, Bulgaria, Romania, Russia and Georgia.

Keywords: Abdülhamit II, Trebizond, Migration, Labour, Russia, Romania, Bulgaria